Ernesto vai cumprir sesenta anos e para os telexornais xa é considerado un ancián. Remiso a deixarse aplacar polo desánimo, emprende unha viaxe ao pasado en busca das claves para o futuro. Entre Mallorca e Barcelona, e entre pensamentos e recordos, o protagonista reflexiona sobre o paso dos anos e as súas consecuencias. Rememora conversas de sobremesa cos seus amigos, nas que se recollían as preocupacións dunha xeración frustrada por todas as promesas que a súa mocidade auguraba, pero non cumpriu.
Con Lola, Héctor, Rita e César, Ernesto comparte todas as inquedanzas e perdas dunha xeración excedida, pero tamén o anhelo de gozar dos anos que quedan nun mundo que non se adiviña tan feliz como pensaban.